Տրված արտահայտություններից յուրաքանչյուրով երկու նախադասություն կազմի՛ր` դրանք գործածելով՝
ա) ուղիղ իմաստով,
Հասմիկը պատահաբար գլուխը տվեց դռանը:
Ծառի ճյուղը նրա աչքը մտավ:
Տատիկս վախից ձեռքը ձեռքին տվեց:
Երեխաները անձրևից տաղավարի տակ մտան:
բ) որպես դարձվածք
Ծառան մտավ պալատ և թագավորին գլուխ տվեց:
Նա իր արարքով ընկերոջ աչքը մտավ:
Երկու եղբայրներ, ձեռքի ձեռքի տված, գործ ավարտեցին:
Նա մեղքի զգացումից դժվար գործի տակ մտավ:
Գլուխ տալ, աչքը մտնել, ձեռք ձեռքի տալ, (ինչ-որ բանի) տակ մտնել:
Իմ բնակավայրի հուշարձանները նախագիծ
Ես ապրում եմ Երևանում՝ հարավ-արևմտյան թաղամասում: Մեր թաղամասում, իմ կրթահամալիրի տարածքում հետքիքիր քանդակներ, հայտնի մարդկանց արձաններ շատ կան՝ Հովհաննես Շիրազի, Վահան Տերյանի, Գրիգոր Նարեկացու, Զորավար Անդրանիկի: Ես և քույրիկս այս այգիներում հաճած ենք զբոսնում, խաղում:
Ես և մայրիկս գնացել էինք զբոսանքի: Անցնում էինք գեղեցիկ քանդակների պուրակով: Որոշեցի նկարել դրանք:
Ես սիրում է իմ դպրոցը՝ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրը, իմ ընկերներին ու ուսուցիչներին: Հյուսիսային դպրոցի կանաչ ու խնամված բակը, ցայտաղբյուրն ու քանդակները, որ վերջաերս, ամառային միջազգային քանդակագործության փառատոնից հետո, տեղադրվեցին կրթահամալիրի դպրոցների բակերում: Սրանք հայտնի քանդակագործների աշխատանքներ են, ովքեր եկել էին տարբեր երկրներից:
Ինձ շատ հարմար է տեղաշարժվել, կրթահամալիրին կից թիվ 93 մանկապարտեզի ներքին բակի ճանապարով: Բայց ես չեմ հասկանում, թե ինչո՞ւ են ուզում այդ մանկապարտեզի աշխատակիցներն ու մանկապարտեզի երեխաների ծնողները ցանկապատել այդ սիրուն և որքին հարմար ճանապարհը: Ճանապարհն ամենքինն է:
Բայց մենք՝ կրթահամալիրի սովորողներով, ուսուցիրչներով և տնօրենի՝ տիար Բլեյանի հետ արագ մտածեցինք ինչ անենք և սկսեցինք ծառեր տնկենլ: Շուտով կունենանք ծառաուղի-ցանկապատ:
Ես և իմ ընկերներնրը, ընտանիքս գոհ ենք և ուրախ ենք, որ աշխատանքները կանգնեցված են և չեն ցանկապատում տարածքը: Փոխարենը այն նորոգվելու և լավացվելու է: Բացի անվտանգ դպրոցի ճանապարհ լինենուն, սա նաև սիրուն, բաց տեսարան է:
Ես և իմ ընկերուհի Մայան, դարձյալ կարողանում ենք անցանկապատ, անվտանգ, անմեքենա ու կարճ ճանապարհով հասնել Մայր դպրոց, ուր գնում ենք լրացուցիչ պարապմունքների:
Ես շատ եմ սիրում իմ շանը՝ Ռեյին, իմ ընկերներին, ուսուցիչներին, իմ դպրոցը՝ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրը, իմ տունը: Այս բելերն ինձ համար թանկ ու հարզատ են, բայց ինձ համար ամենաթանկ բանը դա իմ ընտանիքն է:
Մի օր ես և ընկերներիս գնացինք անտառ: Արդեն աշուն էր: Անտառում ցուրտ էր: Բոլորս էլ թեթև էինք հագնվել և մրսում էինք: Որոշել էինք այդ օր մանալ անտառում, մեզ հետ վրաններ էինք տարել, բայց հասկացանք, որ գիշերը ավելի ցուրտ է լինելու և որոշեցինք շուտ վերադառնալ, չգիշերել անտառում: Բայց նաև մտածեցին, որ աշնան այս գեղեցիկ օրը իզուր չկորցնենք և հիանանք անտառի գեղեցկությամբ: Աշնանային անտառը շատ սիրում է ու գունավոր: Շուրջ բոլորը տերևներ են՝ կարմիր, կանաչ, դեղին, հասած մրգեր՝ խնձոր, ընկույզ: Մենք մի լավ զբոսնեցինք անտառում, անտառային համեղ մրգեր կերանք, խաղացին: Հետո հասկացանք, որ այնքան ենք վազել ու ցատկել, որ էլ չենք մրսում, բայց երեկոյան վերադարձանք տուն:
Գրի՛ր կապույտ, մշուշ, կածան, եղյամ, հողմ, որսկան բառերի հոմանիշները:
կապույտ-երկնագույն
մշուշ-մարախուղ
կածան-արահետ
եղյամ-ցող
հողմ-քամի
որսկան-որսորդ
ԱՆՏԱՌՈՒՄ
Անտառում ամպի ծվեններ կային,
Կապույտ մշուշներ կային անտառում.
Օրոր էր ասում աշունն անտառին.
Բայց դեռ անտառի քունը չէր տանում։
Շշուկներ կային անտառում այնքա՜ն
Եվ խոնավ-խոնավ բուրմունքներ կային….
Իրար փաթաթված ստվեր ու կածան,
Ու հետքե՜ր, հետքե՜ր, հետքե՜ր մարդկային։
Եղյամն էր սնկի գլուխն արծաթում,
Մրսում էր կարծես վայրի նշենին,
Հանգստանում էր հողմը բացատում՝
Ականջն ամպրոպի ազդանշանին։
Եղնիկի հորթը, մամուռը դնչին,
Թռչում էր իր մոր բառաչի վրա,
Եվ որսկանը թաց խոտերի միջին
Կորած հետքերն էր որոնում նրա։
Փայտահատը հին երգն էր կրկնում
Եվ տաք սղոցն իր յուղում էր կրկին,
Թեղին անտարբեր ականջ էր դնում
Տապալված կաղնու խուլ հառաչանքին։
Անտառապահի տնակի առաջ
Խարույկն իր խաղաղ ծուխն էր ծածանում,
Եվ խարույկի մոտ եղևնին կանաչ
Սոճու հետ սիրով զրույց էր անում…
Անտառում խորին խորհուրդներ կային
Եվ արձագանքներ կային անտառում,
Օրոր էր ասում աշունն անտառին,
Սակայն անտառի քունը չէր տանում։
ա)Անտառում ամպի ծվեններ կային- անտառում ամպեր էին հավաքվել
բ)Շշուկներ կային անտառում այնքա՜ն- ձայներ էին լսավու անտառում
գ)Օրոր էր ասում աշունն անտառին- քամին օրորում թր անտառը:
դ) Եղյամն էր սունկի գլուխն արծաթում- առավոտյան ցողից առաջացած սառույցի փոքրիկ շերտ, որ նստել սունի գլխիկի վրա էր:
Անտառում ամպի ծվեններ կային, կապույտ մշուշներ կային անտառում: — Ինձ շատ է դուր եկել այս հատվածը, որովհետև դա անտառային կախարդական տեսարան է:
4. Նկարագրի՛ր բանաստեղծի ներկայացրած անտառը: Բանաստեղծությունն արձակի փոխադրի՛ր:
Անտառում աշունը վրջանում էր, մոտենում էր ձմեռը, սակայն ծառերի վրա կային դեղին տերևներ:
5. Նկարի՛ր բանաստեղծությունը:
ԱՆՏԱՌՈՒՄ
Անտառում ամպի ծվեններ կային,
Կապույտ մշուշներ կային անտառում.
Օրոր էր ասում աշունն անտառին.
Բայց դեռ անտառի քունը չէր տանում։
Շշուկներ կային անտառում այնքա՜ն
Եվ խոնավ-խոնավ բուրմունքներ կային….
Իրար փաթաթված ստվեր ու կածան,
Ու հետքե՜ր, հետքե՜ր, հետքե՜ր մարդկային։
Եղյամն էր սնկի գլուխն արծաթում,
Մրսում էր կարծես վայրի նշենին,
Հանգստանում էր հողմը բացատում՝
Ականջն ամպրոպի ազդանշանին։
Եղնիկի հորթը, մամուռը դնչին,
Թռչում էր իր մոր բառաչի վրա,
Եվ որսկանը թաց խոտերի միջին
Կորած հետքերն էր որոնում նրա։
Փայտահատը հին երգն էր կրկնում
Եվ տաք սղոցն իր յուղում էր կրկին,
Թեղին անտարբեր ականջ էր դնում
Տապալված կաղնու խուլ հառաչանքին։
Անտառապահի տնակի առաջ
Խարույկն իր խաղաղ ծուխն էր ծածանում,
Եվ խարույկի մոտ եղևնին կանաչ
Սոճու հետ սիրով զրույց էր անում…
Անտառում խորին խորհուրդներ կային
Եվ արձագանքներ կային անտառում,
Օրոր էր ասում աշունն անտառին,
Սակայն անտառի քունը չէր տանում։
Աշնանային արձակուրդներին մենք մի քանի օրով գնացել էինք Վանաձոր:
Այնտեղ, Երևանի հետ համեմատծ, ցուրտ էր: Ամռանը Վանաձորում հով է, իսկ աշնանը՝ ցուրտ:
Ես, հայրիկս քույրիկս՝ Լիլին, հեղբայրս՝ Արմանը և շունս՝ Ռեյը գնացինք բուսանաբանական այգի:
Այնտեղ շատ տերևներ կային՝ խշխշան և բազմագույն: Հետաքրքիր է, ինչու են աշնանը տերևները կարմրում ու դեղնում: Երևի թե ամոթից: Այգում շատ լավ էր: Աշնանային սիրուն գույները ուրախացնում էին մեզ: Խաղացինք խշխշան տերևներով, վազվզեցինք, մի լավ ուրախացանք: Տերևները օդ էին բարձրանում ու թափվում մեր գլխին:
Կիրակի երեկոյան մենք վերադարձանք Երևան:
Օլգա Ալեքսանյան 